Prywatny ośrodek leczenia alkoholizmu

Czym powinniśmy kierować się wybierając prywatny ośrodek leczenia alkoholizmu? Każdy potencjalny pacjent powinien sobie uświadomić, że leczenie alkoholizmu to proces złożony. Niejednokrotnie wymaga on profesjonalnego wsparcia. Tylko w ten sposób jesteśmy w stanie uporać się z problematycznym kłopotem w tym zakresie.

Kiedy powinniśmy zdecydować się na prywatny ośrodek leczenia alkoholizmu? Jaki ośrodek leczenia warto wybrać? Co jest lepszym rozwiązaniem- ośrodek prywatny czy państwowy? Czy prywatne leczenie alkoholizmu jest gwarancją wysokiej jakości? Jeśli szukasz odpowiedzi na te pytania, serdecznie zapraszamy do zapoznania się z poniższym artykułem, który z pewnością rozwieje wszelkie wątpliwości naszych czytelników. 

Kiedy powinniśmy zdecydować się na prywatny ośrodek leczenia alkoholizmu?

Czy prywatny ośrodek leczenia uzależnienia od alkoholu to w każdym przypadku konieczność? Jeśli wydaje nam się, że zamknięty ośrodek będzie dla nas ostoją, wówczas jest to doskonały moment na to, aby poszukać takiej pomocy. Miejmy świadomość tego, że leczenie alkoholizmu to z reguły dobrowolne działanie. W niektórych sytuacjach chory jest jednak skierowany na przymusowe leczenie, ze względu na ustanowienie sądu. Do najczęściej występujących objaw uzależnienia od alkoholu możemy zaliczyć głód alkoholowy, problemy zdrowotne, wywoływanie konfliktów rodzinnych, utrata pracy, brak kontroli w spożywaniu napojów wyskokowych. W takich sytuacjach prywatny ośrodek leczenia alkoholizmu wydaje się być niemalże strzałem w dziesiątkę. Specjaliści są w stanie pomóc nam w ustaleniu czy leczenie jest potrzebne. W niektórych sytuacjach w zupełności wystarczająca okaże się intensywna terapia w przychodni. Może ona być przeprowadzona zarówno w państwowych ośrodkach (konieczne jest wówczas skierowanie od lekarza), jak również tych prywatnych- ostateczny wybór zależny jest od naszych możliwości finansowych i indywidualnych preferencji. 

Jaki ośrodek leczenia warto wybrać?

Nie trzeba być specjalistą w tym zakresie, aby móc stwierdzić, że podjęcie się leczenia to często pierwszy, jednocześnie najtrudniejszy krok. Jeśli diagnoza jest postawiona w sposób jednoznaczny, to możemy rozpocząć działania właściwie. W takich przypadkach pojawiają się liczne pytania na temat tego, jaki ośrodek będzie najbardziej optymalnym rozwiązaniem- prywatny czy ten państwowy. Trudno jest jednoznacznie odpowiedzieć na to pytanie, bowiem każdorazowo należy wziąć pod uwagę wiele aspektów. Na co jednak zwrócić uwagę? Aby się tego dowiedzieć, serdecznie zapraszamy do dalszej lektury artykułu. 

Co jest lepszym rozwiązaniem – ośrodek prywatny czy państwowy?

Prywatny ośrodek leczenia alkoholizmu
Prywatny ośrodek leczenia alkoholizmu

Do wyboru mamy prywatny ośrodek leczenia alkoholizmu, a także ten państwowy. W tym pierwszym przypadku kluczowe jest skierowanie na odwykowe leczenie- może zostać przekazane w przez psychiatrę lub lekarza POZ. Miejmy świadomość tego, że tego typu dokumenty ważny jest przez 14 dni. Z praktycznego punktu widzenia oznacza to, że w tym czasie musimy dostarczyć je do wybranej placówki. Nie zapominajmy, że nie każdy szpital oferuje leczenie alkoholowych uzależnień. W Warszawie przykładowo jest jedynie kilka takich placówek, co prowadzi do tego, że musimy męczyć się z długimi kolejkami, których uniknąć się po prostu nie da. Wytrwanie w trzeźwości przez tak długi okres czasu wydaje się być często czymś niemożliwym. Dodatkowo leczenie dzienne lub ambulatoryjne nie zawsze przynosi takie efekty, jak byśmy sobie tego życzyli. W przypadku tego typu incydentów prywatny ośrodek leczenia alkoholizmu może okazać się rozsądniejszy. Nie ma konieczności posiadania skierowania, dlatego też formalności nie sprawiają większych trudności. Dużą zaletą takiego rozwiązania jest przede wszystkim to, że wszelkie działania są podejmowane niemalże natychmiast. Prywatna klinika to rozwiązanie dla tych wszystkich, którzy są zainteresowani zachowaniem anonimowości. Zwróćmy uwagę również na standard, który jest oferowany przez kliniki prywatne. Warto w tym miejscu mieć świadomość tego, że leczenie alkoholizmu prywatnie jest nieco droższe. Pamiętajmy jednak, że nasze zdrowie jest bezcenne, natomiast interwencja podjęta w odpowiednim czasie zwiększa szansę na to, że leczenie zakończy się powodzeniem. 

Czy prywatne leczenie alkoholizmu jest gwarancją wysokiej jakości?

Nie bez powodu prywatny ośrodek leczenia alkoholizmu cieszy się tak dużą popularnością. Jeśli zdecydujemy się na takie rozwiązanie, wówczas mamy wiele możliwości co do wyboru sposobu leczenia. W każdym przypadku kadra oferuje pomoc profesjonalną. Dodatkowo możemy liczyć na tzw. malownicze otoczenie, w konsekwencji możemy się wyciszyć i rozpocząć pracę nad sobą. Płatność niejednokrotnie możemy rozłożyć na raty. Wbrew pozorom jest to bardzo rozsądna opcja, biorąc pod uwagę, że koszt leczenia często nie należy do najniższych. W tym przypadku priorytetowe znaczenie ma jednak nasze zdrowie, a także nasza rodzina. Co godne podkreślenia, prywatny ośrodek leczenia bardzo często organizuje warsztaty dla osób, które zakończyły terapię i chcą podtrzymać abstynencję. 

Szczecin podolog

Szczecin podolog: piękne stopy stanowią naszą wizytówkę, szczególnie latem, kiedy nosimy często odkryte buty, na przykład sandałki. Niemniej jednak, warto mieć na uwadze, iż odpowiednie zadbanie o swoje stopy nie powinno być kojarzone wyłącznie ze względami czysto estetycznymi. Sporo spośród nas po prostu zapomina, iż stopy będą nas nieść do końca życia, dlatego tak istotne będzie regularne dbanie o nie. W takim celu warto jest odwiedzić gabinet podologiczny, a zatem udać się do osoby, która zajmuje się właśnie różnymi schorzeniami w obrębie stóp.

Podolog – kim właściwie jest?

Podolog to specjalista w zakresie leczenia schorzeń stóp. Chociaż nazwa wymienionej profesji sugeruje ścisły związek z medycyną, należy mieć na względzie, iż podolodzy nie są absolutnie lekarzami, a ich zawód związany jest raczej z kosmetologią. Jednakże, podolog nierzadko nawiązuje współpracę z diabetologiem, chirurgiem czy też dermatologiem.

Do podologa powinni się zgłosić pacjenci, którzy cierpią na schorzenia takie, jak: odciski, haluksy, grzybica stóp czy też wrastające paznokcie. Poza leczeniem wymienionych tutaj chorób, podolog może przeprowadzić odpowiedni wywiad ze swoim pacjentem, który powiązany jest z pielęgnacją stóp oraz pomoże w eliminacji błędów popełnianych w czasie dbania o swoje stopy.

Czym zajmuje się podolog?

Zadanie podologa ze Szczecina to eliminacja chorób mających ścisły związek ze stopami. W zakresie działalności podologa znajduje się leczenie poważnych schorzeń, takich jak chociażby tak zwana stopa cukrzycowa (powikłanie po cukrzycowe, które objawia się nieodpowiednim ukrwieniem stóp, co z kolei zmniejsza wrażliwość na ból i spowalnia proces gojenia się owrzodzeń oraz ran), jak również mniej poważnych dolegliwości, jakimi są przykładowo wrastający paznokieć (wrastanie krawędzi wewnętrznej paznokcia w powierzchnię skóry) czy też grzybica stóp (pojawianie się na stopach plam o czerwonym kolorze albo pęcherzy, którym towarzyszyć może pieczenie albo swędzenie).

Poza leczeniem powyżej wymienionych dolegliwości, podolog zajmuje się również przeprowadzaniem masażu stóp czy też zakładaniem opatrunków na stopy, dobieraniem właściwej ortezy, a nawet i w pełni profesjonalnym obcinaniem paznokci. Do podologa możemy się udać też celem pozyskania porady profesjonalnej związanej z pielęgnacją stóp i profilaktyką leczenia schorzeń z nimi związanych.

Inne przypadłości, w przypadku których pomoże nam podolog 

Do gabinetu podologa powinny się wybrać osoby borykające się z problemem suchych albo nawet pękających pięt. Jest to nierzadka przypadłość powiązana z tym, iż skóra znajdująca się na piętach jest dużo grubsza, aniżeli ta na pozostałych częściach naszego ciała. Jest również podatniejsza na wysuszenie oraz rogowacenie, co zaś nierzadko może doprowadzić do wysuszenia oraz pękania pięt.

Szczecin podolog
Szczecin podolog

Innym schorzeniem, z którym trzeba się wybrać do podologa, będą wystające brodawki na stopach, czyli zmiany na powierzchni skóry o zielonkawej albo żółtawej barwie, które wywoływane są z uwagi na wnikanie do organizmu wirusa HPV. Występowanie brodawek na stopach trzeba możliwie najszybciej poddać konsultacji z dermatologiem albo podologiem, gdyż mogą w niedługim czasie doprowadzić do zainfekowania zdrowej skóry pacjenta.

Kolejną przypadłością, w przypadku której może nam pomóc właśnie podolog, będą odciski. Odciskami nazywane są zrogowaciałe zmiany pojawiające się na stopach. Powstają one na skutek ucisku, zwykle spowodowanego noszeniem niewłaściwego obuwia. Chociaż dolegliwość ta stanowi jedną z częściej występujących w przypadku stóp, to dolegliwości bólowe wywoływane odciskami mogą być na tyle odczuwalne, iż uniemożliwią osobie chorej swobodę poruszania się.

Badanie przeprowadzane przez podologa – jak właściwie wygląda?

Badanie w gabinecie podologicznym, powinno zacząć się od zebrania informacji odnośnie trybu życia czy też przebytych kontuzji od pacjenta. Nierzadko już wywiad może być wystarczający celem postawienia właściwej diagnozy. Następny etap to badanie z użyciem podobaroskopu.

Pacjent musi ściągnąć obuwie i stanąć na specjalistycznej macie, która wysyła do komputera obraz stóp. Pierwsza, statyczna część tego badania da obraz rozłożenia ciężaru całego ciała na każdą ze stóp, jak i wskaże, gdzie jest środek ciężkości. Drugi etap, tak zwany dynamiczny, pokaże chociażby wzór, jaki ma chód pacjenta, jak również to, czy stawia on równomierne kroki. Ostatni etap, to badanie o charakterze manualnym. Podolog bada chociażby ruchomość wszystkich stawów albo ustawienia miednicy. Pomoże to również w ustaleniu, czy u pacjenta nie występują żadne zaburzenia w obrębie układu mięśniowego (czy nie powstały zaniki mięśniowe czy też przykurcze). Po wykonaniu badania lekarz będzie w stanie określić, czy u pacjenta konieczne są na przykład specjalne wkładki do obuwia.

Zadbane i piękne stopy, to marzenie wielu osób. Niemniej jednak trzeba mieć na uwadze, iż musimy zadbać nie tylko o estetyczny wygląd stóp. zadbanie o ich zdrowie oraz leczenie wszelkich schorzeń występujących w ich obrębie, przynosi zdecydowaną ulgę oraz pozwala na powrót do odpowiedniego trybu życia.

Witamina C ile dziennie – najważniejsze informacje

Witamina C ile dziennie – najważniejsze informacje – przez witaminę C trzeba rozumieć nic innego, jak przede wszystkim swojego rodzaju kwas askorbinowy, który przyczynia się w dużej mierze do wzmocnienia ludzkiego organizmu. Witamina ta uważana jest według statystyk za jedną z najczęściej stosowanych witamin w obecnych czasach i to nie tylko przez osoby dorosłe, ale również przez dzieci.

Należy również zaznaczyć, iż witamina ta charakteryzuje się tym, iż wspomaga proces leczenia nadciśnienia tętniczego, jak również przyczynia się do poprawy jakości skóry. W szczególności, jeżeli chodzi o osoby, które borykają się z problemem trądziku, bądź występowaniem przebarwień skórnych. Nic więc dziwnego, że w chwili obecnej witamina ta ma zastosowanie nie tylko w medycynie, ale również w szeroko rozumianej kosmetologii.

Czy istnieje możliwość przedawkowania witaminy C?

Należy zaznaczyć, iż tak jak w każdym przypadku dotyczącym stosowania różnorodnych witamin, czy też suplementów, tak również i w przypadku witaminy C oczywiście, że istnieje możliwość jej przedawkowania. Otóż należy powiedzieć przede wszystkim to, iż jedną z najważniejszych kwestii jest w szczególności to, aby pamiętać o tym, iż  racjonalne podejście jest najważniejsze, jeżeli chodzi o kwestię przyjmowanych porcji tej substancji, jaką jest witamina C. Należy również zaznaczyć, że samo zażywanie witaminy C w bardzo dużych ilościach, by w ten sposób móc szybko zapobiegać między innymi przeziębieniu nie należy do dobrego rozwiązania. Otóż dzieje się tak w dużej mierze dlatego, ponieważ nasz organizm ma możliwość doskonałej obrony przed zbyt zawyżonym stężeniem tej witaminy. W związku z tym należy to rozumieć w taki sposób, że ludzkie tkanki są w dość wystarczający sposób wyposażone w witaminę C, a to w bardzo znaczny sposób ogranicza  zdolność ludzkich  jelit  przede wszystkim do wchłaniania tej witaminy, jak również należy jeszcze dodać, iż podczas tego rozwiązania następuje także o wiele bardziej zwiększone wydalanie przez nerki.

W związku z tym, pojawia się pytanie, ile należy przyjmować witaminy C, aby nie zaszkodzić własnemu zdrowiu?

Otóż, odpowiadając na to pytanie, należy powiedzieć przede wszystkim to, iż aby nie zaszkodzić swojemu zdrowiu wystarczy, że będziemy przyjmować jedynie 500 mg witaminy C. Większa ilość może w dużym stopniu przyczynić się do wystąpienia niepożądanych skutków ubocznych, do których można zakwalifikować przede wszystkim takie aspekty jak: nudności, problemy ze snem, wymioty, ale również problemy ze wzrokiem, bądź też nadmierne bóle mięśni oraz bóle stawów. 

Czy można stosować witaminę C w połączeniu z innymi lekami?

Witamina C ile dziennie - najważniejsze informacjeOtóż, należy zaznaczyć, iż w chwili obecnej, witamina C jest uznawana za jedną z najbezpieczniejszych substancji, które uważane są za pomocy w poprawie naszego zdrowia i samopoczucia. Aczkolwiek, trzeba pamiętać również o tym, iż w przypadku stosowania niektórych leków, witamina C może okazać się dość niekorzystna dla naszego organizmu. Chodzi w tym przypadku przede wszystkim o to, że może się ona przyczyniać w przypadku stosowania niektórych leków w szczególności do znaczącego zwiększenia kwasu askorbinowego. Chodzi w tej sytuacji między innymi o zastosowanie przez znacznie wydłużony okres czasu aspiryny, bowiem przez to zwiększa się w znaczącym stopniu wydalanie kwasu askorbinowego. Dlatego też, w takiej sytuacji należy zrobić nic innego, jak tylko zwiększyć dawkę przyjmowanej witaminy Oczywiście inną, bardzo istotną istotną informacją jest również to, iż na wszelkie występujące niedobory jesteśmy bardziej narażeni zimą.

Czy zaleca się stosowanie witaminy C w trakcie ciąży?

To jest bardzo ciekawa kwestia, ponieważ swojego czasu wykonano bardzo wiele badań, które dowodziły, że zwierzęta podczas trwania ciąży bardzo źle znosiły stosowanie witaminy C. Aczkolwiek, jeżeli chodzi o ludzi to należy powiedzieć, że witamina C nie ma destrukcyjnego wpływu na kobiety, które spodziewają się swojego dziecka. W związku z tym, odpowiadając na pytania, należy w jasny sposób stwierdzić, iż kobiety w ciąży mogą bez problemu spożywać witaminę C, a wręcz jej stosowanie jest bardzo wskazane. Bowiem witamina C w odpowiedni sposób wpływa na zachowanie ochrony gospodarki odpornościowej, jak również przyczynia się do dobrego samopoczucia oraz do poprawy jakości skóry. 

Czy cytrusy są jedynymi produktami, w których można znaleźć odpowiednią ilość witaminy C?

Cytrusy nie są jedynymi produktami spożywczymi, w których można znaleźć odpowiednie ilości witaminy C. Bowiem witaminę C można znaleźć w wielu zróżnicowanych produktach, do których można zaliczyć między innymi: papaje, pomarańcze, truskawki, gruszki, kapustę kiszoną, ogórki kiszone, ale również pomidory, bądź też brokuły i brukselki. 

Co się stanie z naszym organizmem, gdy będzie w nim niedobór witaminy C?

Jeżeli w naszym organizmie będzie niedobór witaminy C to możemy spodziewać się przede wszystkim takich objawów jak: bóle głowy, nudności, wymioty, bóle stawów, bóle mięśni, zaburzenia widzenia, ale również problemy z trawieniem i problemy z wypryskami na twarzy, 

Jak dzielimy uzależnienia?

Jak dzielimy uzależnienia? Jeszcze do niedawna mówiąc o nałogach, myśleliśmy o alkoholizmie, paleniu tytoniu lub  zażywaniu narkotyków. Nałóg wynikał z interakcji pomiędzy organizmem uzależnionego a przyjmowaną substancją toksyczną. Interakcja ta, pożądana choć szkodliwa, prowadziła do rozmaitych skutków, zarówno fizycznych, jak i psychicznych. Słysząc o prywatnych klinikach odwykowych, wyobrażaliśmy sobie gwiazdy z problemami i detoks alkoholowy.

Wraz z dynamicznym rozwojem technologii i zmianami w zakresie zachowań społecznych, katalog uzależnień uległ zdecydowanemu poszerzeniu. Obecnie, nikogo nie dziwi dziecko uzależnione od gier komputerowych czy mediów społecznościowych. Uzależniające może być jedzenie, seks, zakupy…Terapie odwykowe to już nie tylko detoksy alkoholowe i narkotykowe. Czym zatem są współczesne uzależnienia i jak je dzielimy?

Czym jest uzależnienie?

Zgodnie z definicją zaproponowaną przez ekspertów Światowej Organizacji Zdrowia, uzależnienie to pewien specyficzny stan psychofizyczny, będący konsekwencją interakcji między organizmem a środkiem powodującym uzależnienie, Początkowo przyjmowano, że środkiem tym jest substancja toksyczna o działaniu uzależniającym, np. nikotyna, alkohol, narkotyki. Obecnie jednak należy raczej przyjąć, że chodzi nie tyle o substancję, co o czynnik wywołujący zmiany zachowania u osoby uzależnionej. Zmiany te obejmować mogą między innymi konieczność zażywania substancji/kontaktu z czynnikiem. Uzależniony dąży do kontaktu z przedmiotem uzależnienia w celu doznania jego wpływu uznawanego za swoistą gratyfikację, lub aby uniknąć nieprzyjemnych doznań związanych z odstawieniem.

Ze względu na wielotorowość uzależnienia i jego wpływ zarówno na procesy fizyczne, jak i psychikę człowieka, terapia uzależnień prowadzona w ośrodkach terapeutycznych również musi być wielopłaszczyznowa. Postępowanie lecznicze obejmuje nie tylko detoksykację czy leczenie farmakologiczne, ale również psychoterapię, socjoterapię  i zajęcia z zakresu terapii behawioralnej.

Jakie są kryteria diagnostyczne uzależnień?

Kiedy osobę należy uznać za uzależnioną? Czy jedno piwo codziennie po pracy to już nałóg? Kryteria diagnostyczne dla stwierdzenia uzależnienia, niezależnie od jego rodzaju, są określone dość precyzyjnie. Należą do nich:

  • nieodparte pragnienie lub wewnętrzny przymus zażywania substancji lub korzystania z czynnika uzależniającego;
  • brak kontroli związanej z wykorzystaniem czynnika (z czasem, częstotliwością lub ilością stosowania);
  • objawy zespołu odstawienia po zaprzestaniu stosowania lub korzystania z danego czynnika, połączone z próbami znalezienia substytutu;
  • rezygnacja z innych źródeł przyjemności, brak innych zainteresowań;
  • poświęcanie coraz więcej czasu działaniom związanym z uzależnieniem kosztem aktywności w innych obszarach życia (takich jak praca, rodzina, własny rozwój);
  • dalsze przyjmowanie substancji toksycznej lub korzystanie z czynnika uzależniającego pomimo świadomości jego szkodliwości.

Ośrodki terapii uzależnień prowadzą diagnostykę i terapię osób uzależnionych oraz zajęcia terapeutyczne dla osób współuzależnionych.  Bez takiej pomocy zagrożone jest nie tylko zdrowie samego uzależnionego, ale również jego interakcje z innymi ludźmi, np. rodziną. Z tego powodu uzależnienie traktować należy nie tylko w kontekście szkodliwości zdrowotnej, ale również poważnego problemu społecznego. Czasem warto skorzystać z usług prywatnego ośrodka uzależnień.

 

Jaki jest podział uzależnień?

W zależności od obszaru wpływu czynnika uzależniającego na organizm, wyróżnia się cztery zasadnicze rodzaje uzależnień. Są  to uzależnienie psychiczne, fizyczne, społeczne oraz – stosunkowo najnowsze – behawioralne.

W przypadku uzależnień psychicznych, czynnik uzależniający jest traktowany przez uzależnionego jako sposób na uzyskanie natychmiastowej gratyfikacji emocjonalnej. Na skutek stosowania określonej substancji czy zachowania w pewnym określonym kontekście sytuacyjnym, osoba uzależniona odczuwa emocje, które odbiera jako pożądane. Może to być przyjemność, uczucie spełnienia, pobudzenie lub uspokojenie.

Jak dzielimy uzależnienia?Uzależnienie fizyczne  powstaje w konsekwencji oddziaływania czynnika uzależniającego na procesy metaboliczne organizmu. W przypadku odstawienia czynnika uzależniającego fizycznie, dochodzi do wystąpienia zespołu abstynenckiego. Symptomy odstawienia mogą być różne i mieć różną siłę, w zależności od odstawianego środka. Nie wszystkie substancje powodują uzależnienie fizyczne, Dodatkowo, objawy uzależnienia fizycznego występują zwykle łącznie z uzależnieniem psychicznym.

Uzależnienie społeczne wiąże się z przynależnością do określonej grupy społecznej, akceptującej stosowanie substancji uzależniającej jako narzędzie integracji. Może to być na przykład przyjmowanie narkotyków przez grupy subkulturowe, ale również stosowanie liści koki do żucia przez niektóre plemiona tubylcze dżungli południowoamerykańskiej.

Najnowszy rodzaj uznanych przez specjalistów uzależnień to uzależnienia behawioralne. Są to nałogi związane z poczuciem wewnętrznego przymusu do wykonywania określonych czynności lub oddawania się określonym działaniom. Prywatne ośrodki terapii uzależnień coraz częściej zajmują się pacjentami, których problemem jest niekontrolowane korzystanie z Internetu, hazard, objadanie się słodyczami czy uzależnienie od pracy. Każda z tych czynności i każde z zachowań, nad którym nie jesteśmy w stanie zapanować i które przejmuje kontrolę nad naszym życiem, może stać się nałogiem.

Witamina K dla niemowląt do kiedy?

Witamina K dla niemowląt do kiedy? Witamina K (przeciwkrwotoczna) jest rozpuszczalna w tłuszczach, tj. do wchłaniania witaminy K z pożywienia potrzebne są pokarmy zawierające tłuszcze (mleko w przypadku noworodków). Z nazwy jasno wynika, że wit K bierze udział w krzepnięciu krwi. Celem podawania witaminy K2 noworodkom jest zapobieganie chorobie krwotocznej. Sercem choroby krwotocznej jest niedobór (niski poziom) tej witaminy, co prowadzi do upośledzenia krzepnięcia krwi, krwawienia z rany pępowinowej, krwawienia z przewodu pokarmowego, krwotok płucny, a także krwotoki w narządach wewnętrznych. Szczególnie niebezpieczne są krwotoki w mózgu i nadnerczach, które mogą prowadzić do śmierci.

Dlaczego witamina K jest ważna dla noworodka?

Dziecko rodzi się z niskim poziomem witaminy K. W przeciwieństwie do organizmu osoby dorosłej, organizm dziecka nie zaczął jeszcze otrzymywać wit K od bakterii syntetyzujących ją w jelitach i w przeciwieństwie do dorosłych nie posiada rezerw tej witaminy w jelicie. Przed urodzeniem płód otrzymywał tę witaminę z krwi pępowinowej, ale jej poziom we krwi pępowinowej jest bardzo niski. Dziecko może mieć jej niedobór w pierwszych tygodniach życia, ponieważ karmione jest mlekiem matki, które nie ma wystarczającej ilości tej witaminy. Z powodu braku witaminy K2 niemowlę może cierpieć z powodu silnego krwawienia, w tym krwotoku mózgowego. To krwawienie może wystąpić w pierwszych trzech miesiącach życia dziecka. Witaminę k2 sklep posiada w stałej sprzedaży, dla dzieci wskazana jest w postaci kropelek.

Kiedy pierwszy raz noworodek otrzymuje witaminę K?

Po porodzie i przebadaniu dziecka lekarz zaleca podawanie konkretnych preparatów. Witamina k dla niemowląt, do kiedy powinna być podawana? Profilaktyczne podanie wit K: 1,0 mg domięśniowo następuje w pierwszym dniu po porodzie – jednorazowo. W przypadku doustnej postaci witaminy lekarz zaleca dawkę 2,0 mg, którą podaje się w pierwszym i siódmym dniu życia. Mleko matki jest najlepsze dla noworodka, ale zawiera ono niewielką ilość witaminy K2.  Inna ważna uwaga to niedojrzała flora bakteryjna w przewodzie pokarmowym dziecka, z tego powodu nie jest ona produkowana w odpowiedniej ilości.

Dlatego lekarze decydują o podaniu 1 miligrama wit K, w pierwszych 5 godzinach życia – zastrzyk domięśniowy. Jeszcze niedawno zalecano podawanie witaminy K2 w kropelkach od ósmego dnia życia do trzeciego miesiąca życia. Dotyczyło to dzieci karmionych mlekiem matki, w przypadku mleka modyfikowanego takich wskazań nie było. Obecnie to uległo zmianie i jest ona podawana tylko po porodzie. Występują jednak wskazania medyczne do podawania niemowlętom witaminy k2 i d3 w kroplach, ale o tym decyduje pediatra.

Zobacz koniecznie:

Dlaczego noworodki mają niedobór witaminy K?

Witamina K dla niemowląt do kiedy?

Większość dzieci rodzi się z niskim poziomem witaminy K2. Wynika to z następujących czynników: przenika ona przez łożysko w bardzo małych stężeniach, występuje również jej niski poziom w siarze. Wit k jest syntetyzowana przez prawidłową mikroflorę jelitową, ale jelita noworodka są sterylne i dlatego w pierwszych tygodniach życia nie dochodzi do syntezy witaminy. Ze względu na niedojrzałość wątroby, a mianowicie funkcję syntezy białek, witamina K2 noworodka jest skoncentrowana tylko w niewielkich ilościach w hepatocytach (komórkach wątroby).

Niedobór może być wspomagany wskutek stosowania przez matkę niektórych leków w czasie ciąży (np. leki przeciwdrgawkowe, niektóre antybiotyki, leki przeciwgruźlicze, antykoagulanty), zaburzenia ciąży i porodu (poród przez cesarskie cięcie itp.).) lub przyczyny zewnętrzne (wcześniactwo). Jeśli lekarze zadecydują o dodatkowym podawaniu dziecku wit K można podać ją doustnie. Witamina k2 w sklepie aptecznym dostępna jest w kroplach, ponieważ to najwygodniejsza forma aplikacji. Doustne wkraplanie witaminy K2 zmniejsza prawdopodobieństwo ciężkiego krwawienia, w tym krwotoku zwłaszcza u niemowląt powyżej drugiego tygodnia życia.

Jakie witaminy powinny być uzupełniane w organizmie niemowląt?

Poza wymienioną już witaminą k2, której niedobór musi być uzupełniony, zalecana przed pediatrów jest również witamina D. Dlaczego? Jej brak w organizmie niemowlęcia może doprowadzić do krzywicy, czyli schorzenia, które osłabia kości i mięśnie, często jest także przyczyną deformacji. Efektem niedoboru jest osiąganie przez dziecko niższego wzrostu i słabszej ogólnej kondycji. W sklepie aptecznym istnieje możliwość zakupu kropelek witaminy k2 i d3, dzięki czemu można w wygodny sposób podać dziecku preparat. Najnowsze zalecenia medyczne wskazują, że matki karmiące piersią powinny podawać noworodkowi witaminę d3 od pierwszych dni życia.

Rola witaminy K dla rozwoju kości u dzieci, nastolatków, dorosłych

Gdy dziecko intensywnie rośnie jego organizm potrzebuje różnych składników. Niezbędna okazuje się witamina D3 i wapń oraz wit k. To ona zadba o zęby i przeciwdziała próchnicy, wpływa pozytywnie także na układ krążenia. Witaminy k2 i d3 wraz z wapniem odpowiadają za budowę tkanki kostnej. Przyswajają wapń otrzymywany z jelit i przekazują go do krwi (d3) i wprowadzają wapń do kości (k2). Jakie symptomy wskazują na niedobór wit k w organizmie: nieprawidłowa krzepliwości krwi, zaburzenie prawidłowego wzrostu, częste siniaki, wystąpienie skazy krwotocznej u niemowląt. Nastolatki i aktywne fizycznie osoby dorosłe przyjmujące witaminę k2, uzyskują zdrowsze kości. Suplementacja jest odpowiednia przy obniżonej masie kostnej, która powoduje częste złamania.

Jak nazywa się uzależnienie od komputera?

Jak nazywa się uzależnienie od komputera? Leczenie uzależnień to wyzwanie stojące nie tylko przed ośrodkami odwykowymi, ale także przed rodzicami i pedagogami szkolnymi. Wraz z rozwojem technologii pojawiły się bowiem nowe zagrożenia, związane między innymi z długotrwałym korzystaniem z komputera. W znacznym stopniu dotyczy to młodzieży szkolnej. Większa część młodych ludzi nie wyobraża sobie życia bez komputera i internetu. Jak nazywa się uzależnienie od komputera? Jakie są objawy tego typu zaburzeń? Jakie metody obejmuje terapia uzależnień od internetu i komputera?

Komputeroholizm – uzależnienie od komputera

Jeżeli chodzi o uzależnienie od internetu, to w przestrzeni społecznej pojawiły się określenia definiujące ten problem, takie jak m.in. „siecioholizm”, „internetoholizm”, albo „cybernałóg”. Bezsprzecznie można uznać, że uzależnienie od komputera jest pojęciem szerszym niż siecioholizm, jednak  ściśle z nim powiązanym. Ta forma uzależnienia nazywana jest „komputeroholizmem” lub „komputeromanią”. Co prawda, określenie „komputeromaniak” kojarzy się zwykle pozytywnie z osobą zafascynowaną światem informatyki. Jednak, obsesja na punkcie komputerów może przybrać postać nałogu.

Kogo dotyka komputeroholizm?

Problem dotyczy osób, które odczuwają wewnętrzny przymus ciągłego korzystania z komputera. Mowa tutaj o przypadkach chorobliwej zależności od np. gier komputerowych lub internetu. Dla takich osób, komputer staje się centrum aktywności życiowej, a jego użytkowanie odbywa się kosztem pozostałych sfer życia, które są zaniedbywane. Ofiarą takiego uzależnienia łatwo padają dzieci i młodzież. Stąd, tak ważna jest czujność ze strony rodziców i nauczycieli, jak również działalność edukacyjna i profilaktyczna, którą prowadzi niejeden ośrodek profilaktyki i terapii uzależnień.

Typy komputeroholików

Przedmiotem uzależnienia mogą być różne aktywności związane z komputerem. W zależności od tego, do czego osoba uzależniona wykorzystuje komputer, wyróżnia się kilka typów komputeroholizmu:

  • uzależnienie od gier komputerowych,
  • uzależnienie od internetu,
  • socjomania internetowa, tj. uzależnienie od mediów społecznościowych,
  • erotomania internetowa, czyli uzależnienie od stron, filmów i zdjęć o tematyce pornograficznej lub erotycznej,
  • przeciążenie informacyjne – obsesyjne zasysanie wszelkich informacji z komputera i internetu.

Jak rozpoznać komputeroholika?

Jak nazywa się uzależnienie od komputera?Granica pomiędzy fascynatem nowych technologii i informatyki, a osobą uzależnioną, jest bardzo cienka. Często trudno jest przesądzić jednoznacznie, czy mamy do czynienia z niewielką obsesją, czy poważnym nałogiem, w przypadku którego konieczna będzie terapia dla uzależnionych. Jednym z pierwszych symptomów, świadczących o istnieniu problemu, jest stopniowe zwiększanie liczby godzin spędzanych przed komputerem. Z czasem, odbywa się to kosztem innych aktywności, życia rodzinnego lub obowiązków zawodowych. Osoby uzależnione często zarywają noce, czego konsekwencją bywa słaba koncentracja i obniżenie aktywności w szkole lub w pracy. W przypadku uczniów może się to skończyć brakiem promocji do kolejnej klasy, zaś uzależnieni dorośli są pomijani w awansach lub nawet tracą zatrudnienie. Oczywiście pociąga to za sobą kolejne problemy, takie jak kłótnie w rodzinie. Typowym zachowaniem komputeroholika jest także alienowanie się od ludzi i rezygnacja z kontaktów towarzyskich. Znajomi ze świata rzeczywistego są zastępowani kontaktami w sieci. Negatywnym skutkiem odcięcia się od świata realnego jest upośledzenie komunikacji werbalnej. Zdarza się, że osoba uzależniona ma problemy z wysławianiem się lub stosuje słownictwo typowo komputerowe, bądź zaczerpnięte z internetu. Osoby ogarnięte nałogiem odczuwają stały lęk przed utratą dostępu do komputera. Brak możliwości bycia on-line powoduje u nich rozdrażnienie, niepokój, a także agresję.

Jak walczyć z komputeroholizmem?

Analogicznie jak w przypadku innych nałogów, takich jak chociażby alkoholizm lub narkomania, osobie uzależnionej trudno jest przyznać się do nałogu. Ponadto, nie jest rzeczą łatwą rozpoznanie, czy już mamy do czynienia z uzależnieniem. Tym bardziej, kiedy jego przedmiotem nie są substancje szkodliwe lub zakazane, ale zdobycze cywilizacji. Dla wczesnego wykrycia symptomów świadczących o komputeroholizmie, niezwykle istotna jest rola osób z najbliższego otoczenia. Rodzice powinni zwracać baczną uwagę, ile czasu dziecko poświęca na siedzenie przed monitorem komputera. Obniżenie stopni w szkole, problemy w kontaktach z rówieśnikami, porzucenie innych aktywności (np. sportowych) to powody do niepokoju, jeśli towarzyszy temu obsesja na punkcie komputera. Pierwszym krokiem powinno być wprowadzenie przez rodziców ścisłej kontroli. Istotne jest wyznaczenie dopuszczalnej dziennej liczby godzin poświęcanych na kontakt z komputerem. Jedną z możliwych opcji jest zainstalowanie narzędzi pozwalających na kontrolę dziecka w internecie. W sytuacji, jeśli próby ograniczania czasu spędzanego przed komputerem nie dają rezultatów, konieczna może być pomoc psychologa lub psychoterapeuty. Miejscem, gdzie takie wsparcie można uzyskać jest ośrodek leczenia uzależnień od internetu.

Jak nie popaść w alkoholizm

Jak nie popaść w alkoholizm – to choroba, na którą cierpi naprawdę wiele osób. Czasami przebiega ona niezauważalnie dla otoczenia, a jej objawy dostrzegają jedynie najbliższe osoby. Pewne grupy społeczne nieco bardziej narażone są na popadanie w alkoholizm. Powinny one bardzo uważać, ponieważ jest to choroba bardzo trudna do wyleczenia. Jak nie popaść w alkoholizm? Co robić, gdy zauważymy u siebie pierwsze objawy choroby alkoholowej? Odpowiadamy.

Dorosłe dzieci alkoholików

terapia alkoholowa PoznańNie jest tajemnicą, że osoby pochodzące z rodzin, w których występowała choroba alkoholowa, częściej popadają w nałóg. Niestety, wcale nie jest im łatwo z tej choroby wyjść. Dlatego też muszą dołożyć wszelkich starań, aby w alkoholizm nie popaść. Obecnie w bardzo wielu ośrodkach zdrowia funkcjonują grupy wsparcia dla dzieci alkoholików. Grupy te nazywają się zazwyczaj DDA, czyli dorosłe dzieci alkoholików. Jak sama nazwa wskazuje, terapia przeznaczona jest głównie dla osób dorosłych. Czasami jednak uczęszczają na nią nawet dzieci nastoletnie.

Terapia sama w sobie jest bardzo pomocna dla osób, które nie do końca potrafią poradzić sobie z problemem alkoholowym rodziców. Dzieci alkoholików zwykle zdają sobie sprawę, że same mogą popadać w nałóg, ponieważ nie znają innej metody rozwiązywania problemów. Alkohol, choć przyniósł wiele cierpienia, paradoksalnie wydaje im się bezpieczną odskocznią od codzienności. Terapia pomaga zrozumieć, że wcale tak nie jest. Dzieci alkoholików powinny zwracać również uwagę na swoje zachowanie czy preferencje. Jeśli uciekają od ludzi i zamykają się w sobie, to powinny jak najszybciej szukać pomocy. Niestety, izolacja często prowadzi do problemów alkoholowych. Dobrym rozwiązaniem w ich przypadku jest terapia alkoholowa. Skuteczność terapii alkoholowej jest w ich przypadku dosyć wysoka – ostatecznie przecież nie sięgają nagminnie po alkohol. Terapeuta skupia się raczej na tym, co powinni robić, aby nie popaść w nałóg, tak jak ich rodzice.

Zobacz koniecznie:

ośrodek leczenie uzależnień od alkoholu

Problemy życia codziennego

Za chorobę alkoholową bardzo często odpowiedzialne są przyziemne problemy życia codziennego. Niestety, nadmiar obowiązków, stres czy życie w pośpiechu nie sprzyja dobremu samopoczuciu. Często nie mamy czasu na to, aby odpocząć i zregenerować siły. Telefony służbowe wydzwaniają również w domu, często w bardzo pilnych sprawach. To zaś sprawia, że czujemy się przytłoczeni obowiązkami, a życie staje się dla nas nie do zniesienia. Osoby nam bliskie nie zawsze potrafią nas zrozumieć, co dodatkowo potęguje problem. Nie jest tajemnicą, że choroba alkoholowa często dotyka osoby na wysokich stanowiskach.

Odpowiedzialność, jaka na nich spoczywa, jest bardzo wysoka. Z drugiej jednak strony osoby te zarabiają bardzo dobrze, do czego większość z nas przecież dąży. Problem w tym, że od jednego kieliszka wina “na poprawę humoru” do alkoholizmu bardzo krótka droga. Dlatego też powinniśmy nauczyć się oddzielać czas pracy od czasu odpoczynku. Nie może dochodzić do sytuacji, w których żyjemy w ciągłym stresie, bez chwili relaksu. Jeśli czujemy, że życie zaczyna nas przerastać, złapmy nieco oddechu. Weźmy wolne, wyjedźmy gdzieś. Jeśli trzeba – zmieńmy pracę. Ostatecznie zdrowie psychiczne i fizyczne jest przecież najważniejsze. W przeciwnym razie w krótkim czasie możemy trafić na zamknięty odwyk alkoholowy. Leczenie alkoholizmu skupia się bowiem w dużej mierze na wyrwaniu się ze środowiska, które jest źródłem naszych problemów.

Sprawdź także:

Pomoc bliskich

Jak nie popaść w alkoholizm
Jak nie popaść w alkoholizm

Jeśli czujemy, że alkohol staje się naszym przyjacielem i odskocznią od codzienności, koniecznie szukajmy pomocy. W początkowej fazie bardzo często wydaje nam się, że jesteśmy w stanie sami poradzić sobie z problemem. Niektórym z nas rzeczywiście to się udaje. W porę orientują się bowiem, że wypicie piwa co wieczór wcale nie sprawia, że poczują się lepiej. Niemniej jednak taka postawa dotyczy głównie sytuacji, w których choroba alkoholowa jest w bardzo wczesnym stadium. Nie bójmy się prosić o pomoc przyjaciół czy członków rodziny.

Zamiast siedzieć samemu w domu, o wiele lepiej jest wybrać się na spacer czy wyjść na miasto. Musimy zrozumieć, że istnieją inne formy relaksu i radzenia sobie z problemami. Najlepiej będzie pozbyć się alkoholu z mieszkania. Zapasy wina, butelki z piwem czy urodzinowa wódka – to wszystko musi zniknąć. Ostatecznie jak mówi powiedzenie – czego oczy nie widzą, sercu nie żal. Nie bójmy się również sami przed sobą przyznać, że mamy problem. To zwykle najtrudniejszy dla nas moment, od którego zaczyna się walka z nałogiem. Jeśli jednak chcemy upewnić się, że wszystko jest w porządku, możemy skorzystać z terapii przeciwalkoholowej. Specjalista stwierdzi, czy rzeczywiście mamy problem. Jeśli nie, to przynajmniej podpowie nam, jak powinniśmy się zachowywać, aby nie popaść w alkoholizm. W ośrodkach leczenia alkoholizmu bardzo często pracują psycholodzy zajmujący się właśnie terapią przeciwalkoholową.

Alkoholizm to bardzo podstępna choroba, której przede wszystkim musimy zapobiegać. Powinniśmy być czujni i zauważać u siebie pierwsze objawy alkoholizmu. Zwracajmy także uwagę na osoby z naszego otoczenia i ich postawy i zachowania.

Odstawienie marihuany – czym się objawia i jak z nim walczyć?

Odstawienie marihuany – czym się objawia i jak z nim walczyć? Wielu osobom wydaje się, że marihuana nie uzależnia. Nic jednak bardziej mylnego. Mimo, że jest to narkotyk zaliczany do grupy tak zwanych narkotyków miękkich, powoduje on silne uzależnienie psychiczne. Odstawienie marihuany może więc powodować szereg mało przyjemnych objawów. Warto byłoby nauczyć się je rozpoznawać. Jeżeli uznamy, że mamy problem z uzależnieniem, najbardziej rozsądnym pomysłem będzie poszukiwanie pomocy. Na szczęście, skuteczne leczenie uzależnienia https://osrodek-leczenia-uzaleznien.com.pl/ od marihuany jest jak najbardziej możliwe.

Jakie objawy towarzyszą odstawieniu marihuany?

Osoby, które zażywają marihuanę rekreacyjnie zazwyczaj nie borykają się z objawami odstawiennymi. Problem może pojawić się wówczas, gdy zażywamy duże ilości marihuany przez krótszy okres czasu lub wtedy, gdy palimy jej niewiele, ale codziennie. Jeśli tak postępujemy, koniecznie należałoby przyjrzeć się objawów, które występują po odstawieniu marihuany. Jak się okazuje, mogą być one mało przyjemne. Coraz niższy poziom marihuany w organizmie manifestuje się zazwyczaj problemami z jej odstawieniem. Nagłe odstawienie marihuany może powodować także spadek zainteresowania innymi aktywnościami, które dotychczas sprawiały nam dużą przyjemność. Nie należy zapominać także o innych objawach będących wynikiem odstawienia THC. Można zaliczyć do nich niepokój, nudności, rozdrażnienie, a nawet przygnębienie. Osoby, które odstawiają marihuanę mogą stać się również bardzo agresywne. Powszechne są również problemy ze snem. Mowa tu raczej o bezsenności niż o problemach z nadmierną sennością. Nie należy zapominać także o tym, że nagłe odstawienie marihuany może powodować nudności. Powszechne są także bóle głowy, także te o charakterze migrenowym. Niektórym mogą doskwierać także przykre bóle brzucha. Dolegliwości te mogą jednak wynikać także z chorób. Z tego też względu dobrze byłoby skontaktować się z lekarzem, jeżeli pojawią się charakterystyczne objawy odstawienne.

Zobacz również:

Jak objawia się uzależnienie od marihuany?

Odstawienie marihuany - czym się objawia i jak z nim walczyć?Objawy odstawienne są jednym z objawów świadczących o uzależnieniu od marihuany. Warto jednak mieć świadomość tego, że objawy dają znać o sobie znacznie wcześniej. Odstawienie marihuany https://prywatny-osrodek-uzaleznien.pl/ jest jedynie potwierdzeniem wcześniejszych przypuszczeń dotyczących tego, że mamy problem z uzależnieniem. Najlepszym rozwiązaniem na uniknięcie uzależnienia jest rzecz jasna niepalenie marihuany. Nie należy także sięgać po ciastka z THC. Jeżeli jednak sięgnęliśmy już po marihuanę, zastanówmy się nad tym, czy można w naszym przypadku mówić o uzależnieniu. Jeżeli sięgnęliśmy po nią tylko parę razy, najprawdopodobniej do uzależnienia nie doszło. Jeśli jednak sięgaliśmy po marihuanę każdego dnia, uzależnienie prawie na pewno się rozwinęło. Warto jednak mieć świadomość tego, że marihuana nie uzależnia fizycznie. Znamienne są raczej objawy uzależnienia psychicznego. Co więc może świadczyć o rozwijającym się problemie? Na pewno o uzależnieniu może świadczyć chęć sięgnięcia po marihuanę. Jeżeli poszukujemy osoby, która mogłaby nam zapewnić do niej dostęp i rzucamy wszystko, aby zdobyć narkotyk, może to być dowód uzależnienia. Ponadto, o uzależnieniu może świadczyć spadek zainteresowania innymi aktywnościami. Wiele osób uzależnionych narzeka także na złe samopoczucie bez narkotyku. Znamienne jest także zwiększanie dawki. Mimo, że marihuana nie uzależnia fizycznie, można przyzwyczaić się do jej stosowania. Bardzo prawdopodobne jest więc to, że z czasem zaczniemy zwiększać dawkę narkotyku, bo efekt po jego zażyciu nie będzie już w pełni satysfakcjonujący.

Jak leczyć uzależnienie od marihuany?

Leczenie uzależnienia, także tego od marihuany nie jest łatwe. Na szczęście, marihuana nie powoduje uzależnienia fizycznego. Jest to bardzo duże ułatwienie. Nie należy jednak zapominać o tym, że walka z uzależnieniem od marihuany wymaga sporo cierpliwości i dużej dawki motywacji. Warto udać się na psychoterapię. Dobrze byłoby, gdyby prowadził ją terapeuta specjalizujący się w leczeniu uzależnień. Jeżeli będzie się on specjalizował w leczeniu uzależnień od marihuany, szanse na powodzenie terapii są jeszcze większe. Zazwyczaj zalecana jest terapia długoterminowa. Czas jej trwania może wynosić od kilkunastu tygodni do nawet kilkunastu miesięcy. Wiele zależy od stopnia zaawansowania leczenia oraz od tego, jak osoba uzależniona reaguje na leczenie. W niektórych przypadkach kontakt z psychoterapeutą nie będzie wystarczający. Możliwe, że konieczna okaże się wizyta u doświadczonego psychiatry. Nierzadko bowiem uzależnienie maskuje inne problemy, takie jak na przykład depresja. Czasami zaś skutkiem odstawienia marihuany może być depresja bądź zaburzenia lękowe. Wówczas należałoby zastanowić się nad leczeniem specjalistycznym. Warto przestrzegać zaleceń lekarza dotyczących zażywania ewentualnych leków. Trzeba także liczyć się z tym, że chęć do sięgnięcia po marihuaną może powrócić. Dobrze byłoby więc posiąść wiedzę na temat zdrowych sposobów radzenia sobie z trudnościami dnia codziennego. W niektórych przypadkach pomocna może okazać się grupa wsparcia.

Jakie są rodzaje dopalaczy?

Jakie są rodzaje dopalaczy? Uzależnienia można dziś skutecznie leczyć, chodzi tu też również o dopalacze. Rodzaje środków uzależniających mają jednak spore znaczenie w odpowiednim doborze ścieżki leczenia.

Co to są dopalacze?

Dopalacze to potoczna, ale powszechnie używana nazwa pewnego rodzaju narkotyków. Chodzi tu mianowicie o substancje psychoaktywne, które wymykają się ograniczeniom prawnym. Dlaczego tak się dzieje? Otóż nie wymienia ich ustawa przeciwko narkomanii. Ich zadaniem jest przede wszystkim odtworzenie efektu, jaki dają popularne, lecz zakazane rodzaje narkotyków. Są niestety obecne na na rynkach na całym świecie, w tym również w Polsce. Niestety – ponieważ są bardzo niebezpieczne. Ich sprzedawcy stosują przeróżne chwyty, umożliwiające sprzedaż substancji, na przykład oferowanie ich jako przedmioty kolekcjonerskie, nie nadające się do spożycia. Oznacza to, że nad składem dopalaczy tak naprawdę nikt nie ma kontroli, co przekłada się na często zatrucia, ciężkie do leczenia uzależnienia, a nawet trwałe uszczerbki zdrowia i zgony.

Jakie są rodzaje dopalaczy?

Wszelkie substancje psychoaktywne podzielić można na różne grupy. Podobnie dzieli się właśnie dopalacze. Rodzaje jakie najczęściej możemy spotkać to:

  • Dopalacze typu spicy,
  • Dopalacze typu party pills,
  • Dopalacze jednoskładnikowe

Rodzaj do jakiego kwalifikują się dane dopalacze zależy zazwyczaj przede wszystkim od tego, z jakich substancji został stworzony oraz w jakiej formie jest przyjmowany.

Dopalacze typu spicy

Dopalacze, które dostępne są pod nazwą rodzajową spicy zazwyczaj stanowią mieszankę ziół lub kadzideł. Do tego nawiązuje też ich nazwa – pochodzi ona od angielskiego słowa oznaczającego: korzenny, pikantny.

Tego typu dopalacze palone są podobnie jak tytoń. Popularne sposoby to nabijanie nimi fajki lub skręcanie w bibułki z filtrem lub bez, w taki sposób by utworzyły tak zwanego skręta, przypominającego papierosa. Kolejną formą w jakiej są przyjmowane są spalane w zamkniętym pomieszczeniu kadzidełka. Są to więc szczególnie niebezpieczne dopalacze. Rodzaje te, występujące w formie kadzideł, mogą zostać podane osobom bez ich wiedzy – wystarczy wejść do pomieszczenia, w którym został spalony dopalacz, a substancje psychoaktywne dostaną się do organizmu wraz z powietrzem.

Celem tego typu dopalaczy jest wywołanie efektu, jaki często przynoszą substancje w Polsce nielegalne – takie jak marihuana lub opium. Często są wzmacniane syntetycznymi związkami chemicznymi, a ich składy stale się zmieniają, trudno więc dokładnie przewidzieć ich wpływ na zdrowie oraz ostateczne działanie na organizm.

Dopalacze typu party pills

Jakie są rodzaje dopalaczy?Kolejny rodzaj dopalaczy to tak zwane party pills. Ich nazwa pochodzi z języka angielskiego i oznacza: imprezowe tabletki. I właśnie w takiej formie zazwyczaj sprzedawane są te dopalacze. Rodzaje jakie jeszcze możemy spotkać to party pills w formie drobnego proszku sprzedawanego w małych, foliowych torebkach. Wszystkie one stanowią mieszankę związków chemicznych pochodzenia syntetycznego. Trudno przewidzieć, czy dana party pill stanowić będzie mieszankę stymulantów, halucynogenów, opioidów, empatogenów czy dysocjantów. W związku z tym również ich wpływ tak na psychikę, jak i organizm jest bardzo trudny do przewidzenia, a w przypadku gdy potrzebna będzie pomoc medyczna – trudno może być dobrać odpowiednie leczenie. Stymulanty to substancje psychoaktywne, które działają bardzo pobudzająco, przy czym powodują masę skutków ubocznych, takich jak niepożądane zmiany ciśnienia, bóle brzucha, tiki. Halucynogeny, zwane inaczej psychodelikami, powodują u zażywającego znaczące zmiany w percepcji rzeczywistości. Wbrew nazwie nie powodują zazwyczaj halucynacji, ale sprawiają, ze świat odbierany jest jak w transie lub śnie. Ich skutki uboczne to przede wszystkim trudne do wyleczenia stany psychotyczne. Opioidy wprowadzają zażywającego w stan apatii, senności, zanikać mogą wrażenia fizyczne takie jak odczucie głodu i zimna, co samo w sobie stanowi już ogromne zagrożenie dla osoby przyjmujących takie substancje. Ich kolejne skutki uboczne to silne uzależnienie, lęki, nerwobóle, bezsenność. Empatogeny mają za zadanie powodować uczucie otwartości, empatii i miłości. Choć brzmi to całkiem niewinnie, ich zażywanie jest bardzo niebezpieczne. Skutki uboczne mogą być podobne do tych, które występują przy zażywaniu metamfetaminy. Dysocjanty natomiast w pewien sposób blokują dostęp naszego mózgu do świadomości. Ich działanie może prowadzić do klinicznej depresji, a także zwolnić akcję serca do stanu zagrażającego życiu zażywającego.

Zobacz również:

Dopalacze jednoskładnikowe

Pozostała do omówienia już tylko jedna podgrupa tego typu substancji. Są to mianowicie jednoskładnikowe dopalacze. Rodzaje, na które możemy je podzielić to zarówno małe pigułki, jak i znaczki do lizania.

Ich charakterystyczną cechą jest to, że zawierają zazwyczaj tylko jedną substancję, a nie ich mieszankę. Czy przez to są mniej niebezpieczne? Niestety nie. Pamiętajmy, że bardzo trudno jest kontrolować składy dopalaczy, które często wymykają się regulacjom prawnym. Oznacza to, że niezależnie od przyjmowanego rodzaju dopalacza, zażywający nigdy nie ma stuprocentowej pewności co zażywa i jakie będą tego skutki, łącznie z tymi niepożądanymi.

Jak wykonać ozonowanie?

Jak wykonać ozonowanie? Ozonowanie jest to czynność, dzięki której możemy dezynfekować pomieszczenia. Jest to metoda niezwykle skuteczna. Szczególnie dlatego, że możemy za jej pomocą dezynfekować na przykład przedmioty, takie jak meble tapicerowane czy dywany. Dezynfekcja tych rzeczy, z użyciem innych metod jest w zasadzie niemożliwa, bardzo trudna, mało skuteczna, lub szkodliwa dla dezynfekowanego przedmiotu. Ozonowanie jest to zatem czynność, którą będziemy musieli lub chcieli wykonywać coraz częściej.

Na rynku jest bardzo dużo firm, które zajmują się ozonowaniem. Cena ozonowania jest jednak dość znaczna, szczególnie jeśli chcielibyśmy ozonować, często. Prawdopodobnie będzie konieczne, abyśmy ozonowanie przeprowadzali samodzielnie. Nie ma właściwie co do tego przeciwwskazań natury prawnej lub technicznej, ale musimy pamiętać, że ozonowanie należy przeprowadzić w odpowiedni sposób.

Ozonowanie mieszkania i ozonowanie domu – czego będziemy potrzebowali?

Jeżeli będziemy chcieli ozonować dom lub mieszkanie, to (oczywiście bardzo skrótowo) w pierwszej kolejności musimy udać się na zakupy. Nie będziemy mogli przeprowadzić ozonowania, jeżeli nie kupimy ozonatora. Ozonator jest to urządzenie, nazywane inaczej generatorem ozonu. Urządzenie to obecnie jest dostępne w sprzedaży, dla zwykłego człowieka, dlatego nie musimy mieć tak naprawdę żadnych kwalifikacji czy zaświadczeń, abyśmy mogli tego typu urządzenia kupić. Co więcej, możemy kupić ozonator w zasadzie w każdym markecie budowlanym lub markecie z urządzeniami elektronicznymi. Ozonator to nie jest jednak jedyna rzecz, którą musimy nabyć. Powinniśmy zaopatrzyć się również w dość mocny i wydajny wentylator, w różnego rodzaju akcesoria do uszczelniania pomieszczeń, jak również dobrze byłoby być wyposażonym w czujnik ozonu. Dodatkowo potrzebna będzie nam na pewno maska chroniąca oczy oraz drogi oddechowe. Maska taka musi być również wyposażona w specjalny filtr, który jest dedykowany do ozonu. Przed takimi zakupami wiele osób martwi się tym, że ozonator może być drogi. Tak naprawdę ozonator może kosztować 30% tego wszystkiego, co tak naprawdę potrzebujemy do ozonowania.

Ozonowanie pomieszczeń – przygotowanie

Jak wykonać ozonowanie?Kiedy mamy już zakupiony odpowiedni sprzęt, powinniśmy przejść do realizacji zamierzonego przez nas zadania, czyli do ozonowania pomieszczenia. W pierwszej kolejności powinniśmy pomieszczenie przygotować. Etapy przygotowania możemy podzielić na dwa. Pierwsza faza jest to usunięcie z pomieszczenia wszystkich rzeczy, które nie chcielibyśmy, aby zetknęły się z ozonem. Z pomieszczenia powinniśmy usunąć przede wszystkim nasze zwierzęta domowe. Nie możemy dopuścić do tego, aby w ozonowanym pomieszczeniu pozostał pies, kot czy na przykład kanarek. Podobnie ma się rzecz z roślinami, ponieważ po prostu ozon na pewno im zaszkodzi, a jeżeli byśmy cyklicznie powtarzali ozonowanie i wystawiali nasze zwierzęta i rośliny na działanie tego gazu, to z pewnością skończyłoby się to jeszcze gorzej. Z pokoju powinniśmy również usunąć te elementy wyposażenia, które nie powinny się stykać z ozonem. Są to przede wszystkim rzeczy, które są wykonane w dużej mierze z gumy oraz elektronika. Elektronika jest bardzo podatna na działanie ozonu. Jest to spowodowane tym, że ozon ogólnie jest utleniaczem, dlatego powinniśmy elektronikę albo usunąć, albo w jakiś sposób zabezpieczyć tak, aby jeżeli nawet nie jesteśmy w stanie w stu procentach ograniczyć kontaktu tej elektroniki z ozonem, to zrobić to na tyle, w jakim stopniu w ogóle możemy.

Drugi etap przygotowania jest to uszczelnienie pokoju. Uszczelnienie musimy wykonać z dwóch powodów. W pierwszym przypadku powodem są względy bezpieczeństwa. Jeżeli ozonowane pomieszczenie nie będzie szczelnie odizolowane od reszty budynku, to przez różnego rodzaju szczeliny, czy na przykład przez wentylację, ozon może się przedostawać do innych pomieszczeń, co raczej jest niepożądane. Natomiast druga sprawa dotyczy tego, że w nieszczelnym pomieszczeniu ozonowanie będzie trwało zdecydowanie dłużej. Szansa na to, że będzie ona skuteczna, na pewno będzie dużo mniejsza.

Ozonujemy mieszkanie

Kiedy mamy przygotowane pomieszczenie, możemy zacząć ozonować. W pierwszej kolejności powinniśmy pamiętać o tym, aby ozonator umieścić możliwie jak najwyżej. Czyli jeżeli mamy do wyboru możliwość ustawienia ozonatora na podłodze albo na stole, to lepiej jest wybrać tę drugą opcję. Obok ozonatora musimy ustawić wentylator. Ogólnie ozon jest gazem cięższym od powietrza, dlatego będzie osiadał na podłodze. Jeśli nie będzie jakiejś wymuszonej cyrkulacji powietrza w pomieszczeniu, to skutecznie zdezynfekujemy tylko podłogę. Reszta pomieszczenia będzie raczej poddana dezynfekcji w dość niewielkim stopniu. Kolejną czynnością, którą powinniśmy robić, jest sprawdzanie stężenia ozonu, za pomocą odpowiedniego czujnika ozonu. Możemy znaleźć różnego rodzaju normy, które wskazują, w którym momencie ozonowanie możemy zakończyć. W Polsce oczywiście najlepiej byłoby się oprzeć na normie, którą wyznaczył nasz rodzimy Sanepid. Jest to tak naprawdę najlepszy wskaźnik. Istnieją oczywiście różnego rodzaju tabele, które zestawiają wydajność ozonatora oraz kubaturę pomieszczenia. Oczywiście, jeżeli nie wyposażymy się w czujnik ozonu, to możemy wspierać się takimi tabelami, ale są one dość niedokładne. Lepiej jednak mieć takie dane niż żadne.